Nog 3 nachtjes slapen

Nog 3 nachtjes slapen en dan krijg ik mijn 2de Avastin injectie. Gisteravond had ik een stoere blog bedacht waarin ik zou vertellen dat het allemaal meevalt, dat je er bijna niets van voelt en dat het zo klaar is en je alleen 's avonds en de dag erna een pijnlijk oog hebt met wat wazig zien.
Dat klopt ook allemaal maar toen werd in mijn hoofd de oogspreider en de naald opeens erg groot en zie ik er nu toch wel weer erg tegenop.

Hopelijk is het dan ook voorlopig de laatste injectie.
Ondertussen weet ik dat ze doorgaan met injecties geven tot alle vocht verdwenen is. Dat is bemoedigend want dat zou betekenen dat ze doorgaan tot mijn zicht bijna helemaal goed is. Ze weten alleen niet hoeveel injecties nodig zijn en ook niet wanneer de bloedingen weer terugkomen.
Hoe dan ook ik ben blij dat deze behandeling er nu is. Vijf jaar geleden zou ik naar huis gestuurd zijn met de mededeling dat ik over een aantal jaren (hoeveel zouden ze dan ook niet weten) afhankelijk zou zijn van allerlei hulpmiddelen omdat ik dan waarschijnlijk nog maar 10% zou zien.

Dus moet ik toch maar gewoon blij zijn, de nachtjes tellen en mezelf verschrikkelijk stoer vinden dan ik zonder te piepen een injectie in mijn oog krijg, Joepie!

Ik hoor mijn kinderen in mijn hoofd lachend roepen : "de omgekeerde wereld!"

Want ik ben niet blij, stel het liever uit, en vind het eng om een injectie in mijn oog te krijgen ook al weet ik dat het best wel meevalt.

Nog 3 nachtjes slapen...